Los movimientos espansionistas gallegos dan una vuelta tuerca a la situación socio-cultural del País Llïonés y agora afirman qu'El Bierzu, Cabreira, Ribas de Sil, Furniella, Senabria son hestórica, cultural ya llinguísticamente gallegos.
Sigún l'informe espublizáu pul coleutivu gallegista Nós-Unidade Popular, habría gran cantidá de feichos hestóricos qu'asina ratifican la reivindicación gallega d'estas zonas llïonesas, dende la provincia román de Gallaecia hasta los conflitos d'intereses ente siñores feudales na Edá Media, hasta que'l rei Filipe II afinxa'l territoriu gallegu cumu ye agora ("no reinado de Felipe II se fixárom de maneira definitiva os limites territoriais administrativos da Galiza, deixando-os reduzidos ao longo da raia com
outras regions fronteiriças: Leom e as Astúrias. Ficárom entom arredadas para sempre da Galiza terras que pola sua história, língua, temperamento e costumes pertenciam a ela: as da comarca de Seabra, na actual província de Samora, grande parte das do Berzo, entre o Sil e as montanhas da Galiza, que passárom à província leonesa; e as que se estendem entre o Eu e o Návia"). Mapas y documentos cartográficos feichos pur catógrafos estranxeiros nuna época na qu'América taba recién descubierta confirmarían la rïalidá gallega.
Las xustificaciones llinguísticas ñegan totalmente tolos trabayos d'investigadores y llinguistas de mediu mundiu. Nun sólu'l llïonés que se fala nestas rexones nun esiste -cumu munchu son influencias- sinón que rïalmente son de fala gallega: "Ribas do Sil. Esta área é a do curso mais alto do Sil no nosso território nacional e corresponde-se com a divisom eclesiástica do mesmo nome. A língua desta comarca, apesar da forte castelhanizaçom, conserva traços de um dialecto de transiçom do galego-português ao asturiano-leonês com mais traços deste segundo e muito relacionado com o próprio mirandês. A vila mais importante desta área é Toreno."
Sigún esti revisionismu gallegista habría munchas pruebas qu'amuesan que'l gallegu se falaba inclusu a las puertas d'Astorga, concretamente en Busdañegu: "E assim, junto a estudos que indicavam a presença da nossa língua mesmo em lugares como Busnadiego (nas abas do Teleno contra Astorga), ou que as falas galegas ocupavam no mínimo metade da comarca". Afirmaciones que son robradas pur organizaciones gallegistas cumu la Escola de Gaitas de Villafranca, Fala Ceive ou la Mesa Pola Normalización Lingüística.
El revisionismu tamién fai referencia a las rellaciones socio-económicas y a la nueva catalogación llinguística, siempres embaixu'l prisma gallegista. De Cabreira afirman lu que sige: "Cabreira. Esta comarca corresponde-se com umha zona montanhosa muito deprimida e pouco povoada e o vale do rio homónimo, em cuja foz se encontra a capital, a Ponte. O vale baixo do rio (Município da Ponte) é nitidamente galego a nível lingüístico e cultural, para encontrarmos dialectos de transiçom ou leoneses (chamados cabreirês) nos cursos médio e alto. Aliás, a comarca, que centra a sua actividade económica na lousa, tem umha importante relaçom com Valdeorras já que o Barco fica a 12 Km frente aos 35 de Ponferrada."
Senabria, zona onde la llingua llïonesa sige entá viva, yá nun pue calificase namái que de castellán ou zona de transición a la nueva Galicia: "Na província de Samora:
A área mais ocidental desta província castelhano-leonesa tem historicamente, e por razons geográficas, umha maior relaçom com as comarcas limítrofes da Comunidade Autónoma Galega. É umha zona em que a fronteira entre os antigos reinos (Galiza, Leom e Portugal) era, como no Berzo, muito difusa até épocas tardias. Isto provoca que hoje existam na comarca dialectos pertencentes ao domínio lingüístico galegoportuguês, tanto à variante galega como à portuguesa. Os leoneses perdêrom-se pola forte pressom do espanhol."
L'informe pue vese íntegru na seición espublizaciones d'esta web.

|